Rozdział 42 " Uu... Ty romantyku "

Dziękuje za AŻ 3 komentarze , to wiele dla mnie znaczy . Ten rozdział chce zadedykować mojej dobrej koleżance , która mi duuużo pomaga w blogach ( bo mam ich kilka ) . Dziękuje Ci Laura xoxo

Dalej perspektywa Zayna .
-----------------------------------------
- Ale , ale jak to mam cię zostawić ? - trzęsły mi się ręce , jak mogłem do tego dopuścić . Nie dam jej odejść , o nie .
- Błagam , jeśli mnie kochasz odwieź mnie do domu i zostaw , na zawsze . Na zawsze- szeptała słabo . Czy ona chciała mną manipulować ? Wiedziała , że ją kocham .
- Nie , nie odejdziesz słyszysz ?! Nie pozwolę , nie . Jak mogłem ci to zrobić . Wybacz , błagam . Kocham cię , kocham - płakałem . Wytarła moje łzy chłodną ręką .
- Proszę - szepnęła i zemdlała .

Perspektywa Susan
------------------------------
Kiedy się ocknęłam byłam w samolocie , sama . Po chwili dołączył do mnie uśmiechnięty Malik . Może mi się to tylko śniło . Dotknęłam swojej brwi , a jednak nie .
- Co ty robisz ? - spytałam ostro .
- Wiozę cię do domu , ponieważ cię kocham . Tego sobie zażyczyła moja królowa . Jestem jej posłuszny . Znikam po powrocie . Całkowicie . - ała , nie tak sobie wyobraziłam rozstanie . Przed drzwiami do domu mamy obróciłam się do niego i wtuliłam w tors . Chciałam ostatni raz go poczuć . Objął mnie mocno .
- Gdzie będziesz ?
- Wyjadę . Tu mogą mi coś zrobić .
- Będziesz się ukrywał ?
- A mam wyjście - spochmurniał . - Miłego życia Sus . - cmoknął ostatni raz moje usta i poszedł . Stałam tam jakieś 5 minut kiedy nie poczułam że po policzkach ciekną mi łzy .
- Miłego życia Sus ... Jak może być MIŁE bez ciebie Malik ? - powiedziałam do siebie wchodząc do domu . Zostawiłam walizkę z kilkoma rzeczami w przed pokoju i poszłam do siebie . Mama nadal u babci , hmm... Zgłodniałam . Postanowiłam zadzwonić do Nialla . Może wpadnie z jakąś pizzą . Wybrałam numer i po 3 sygnałach odebrał .
- Hej Susi - nazywał mnie jak jakiegoś psa .
- Mm... No hej Nialluś .
- Coś się stało ?
- Nie , czemu ?
- Zayn przed chwilą wpadł do domu wściekły i zamknął się w pokoju . Nie wiedziałem że wcześniej wracacie .
- No .. emm... Tak wyszło . Wpadniesz ?
- Jasne , za jakieś 15 minut będę .
- Oke , weź zamów coś bo ja nie mam do tego głowy .
- Oczywiście - powiedział uradowany , zaśmiałam się i rozłączyłam . Był dokładnie za 15 minut . W jednej ręce trzymał czekoladki a w drugiej torbę z pizzą . - Hej mała . To na smutki - podał mi bombonierkę .
- Uu... Ty romantyku - zachichotałam i pocałowałam go w policzek . - Siadaj , przyniosę cole .
- Mhm... A więc o co poszło ? - spytał gdy wróciłam .
- O nic . - wybuchnął śmiechem .
- Zayn przyszedł tak wkurzony , że gdybym się odezwał dostał bym po ryju z miejsca . Nie pleć głupot . Jesteśmy przyjaciółmi .
- Jesteś pewnie , że chcesz to usłyszeć ?
- Na sto procent Susi , przysięgam .
- Po pierwsze nie Susi Niallerku kochany , a po drugie twój kolega zrobił mi awanturę o kolegę ze szkoły , potem sam zarywał do jakiejś na basenie , później dostałam od niego strzała , nachlał się i rozbił mi butelkę na głowie bo nie chciałam z nim dzieci - Niall patrzał na mnie jak na kosmitę .
- Ołłł.... Fuck . To grubo , nie miał prawa cię uderzyć . Zrobił ci coś ? - zaczął mnie oglądać z każdej strony . Odsłoniłam bok , na którym miałam grzywkę i światło dzienne ujrzało robotę Malika . Blondyn zasyczał , gdy to zobaczył . - To trzeba zaszyć . Widziałaś to w ogóle ?
- Nie .

- Masz to rozwalone , chodź jedziemy do szpitala . - nie chętnie się zgodziłam , bo a) nienawidzę lekarzy b) nie chce żeby ktoś to widział i c) boję się o swoje zdrowie .

Sorki , ze takie krótkie ale przynajmniej będą może częściej rozdziały :D Podoba się ? Błagam o komentarz . Chce ktoś dedykację ? xoxo