Rozdział 38 " Boże , Susan . Co jest ?! Gdzie jesteś ? "

Dotarłam do Polski koło 15.00 . Kiedy wysiałam z samolotu czekała na mnie już Nikola . Rzuciłam jej się dosłownie na szyję .
- Jejku, ile to lat ! - pocałowała mnie w polika . - Tęskniłam mała . Ależ wyładniałaś .
- Ty również chmurko .
- Musimy tyle nadrobić - mówiła z zapałem moja brązowo włosa przyjaciółka . - Będziesz mieszkać u ciotki ?
- Tak , daleko do siebie nie mamy - zaśmiałam się .
- Tylko ulica .
- Właśnie .
Zameldowałam się u cioci i powędrowałam do Nik . Usiadłyśmy u niej w pokoju i oglądałyśmy coś na lapku .
- Właśnie , opowiadaj . Co u ciebie ? Masz chłopaka ? - poruszyła zabawnie brwiami . Zaśmiałam się , ale po chwili uśmiech zszedł mi z twarzy .
- O matko boska . Zapomniałam do Zayna zadzwonić że doleciałam - wyjęłam telefon z kieszeni . 50 nie odebranych połączeń od Zayna . Wykręciłam numer zostawiając przyjaciółkę w pokoju . Po chwili odebrał wściekły
- Boże , Susan . Co jest ?! Gdzie jesteś ?
- Spokojnie Zayn , zapomniałam zadzwonić .
- No to za****ście .
- O co ci chodzi ?!
- O nic , dobra cześć !
- Zayn , nie ... - rozłączył się . Po moim policzku zaczęły spływać łzy . Dlaczego był taki oschły . To nie chcący . Nikola powoli mnie przytuliła o nic nie pytając .Resztę nocy spędziłyśmy na plotkowaniu . Opowiedziałam jej wszystko ze szczegółami . Dowiedziałam się , że studiuje i ma chłopaka Damiana , którego jutro poznam . Tęskniłam za nią , nawet nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo . Jej rodzice bardzo się ucieszyli na mój widok. Uściskali , ucałowali i kazali zostać jak najdłużej . Zayn potem już nie dzwonił . Było mi z tego powodu smutno , ale to jego problem . Jutro miałyśmy iść na imprezę . Chciałam na nią iść . Spotkam starych znajomych . Ciekawe czy mnie pamiętają .
Obudziłam się w cudownym nastroju . Koło 11.00 poszłam do cioci trochę jej pomóc w obowiązkach . Lubiłam ją  . Koło 20.00 przyszła po mnie Nikola i zabrała do siebie aby się uszykować . Na imprezie było cudownie aż do pewnego momentu ...

5 kom i następne :*